அப்படி என்னதான் வேலை பார்ப்பீங்க ?" - நியாயமான ஒரு கேள்வி
"ஏம்பா இந்த கம்ப்யூட்டர் படிச்சவங்க எல்லாம் நிறைய சம்பளம் வாங்கிட்டு, பந்தா பண்ணிட்டு ஒரு தினுசாவே அலையுறீங்களே?அப்படி என்னதான் வேலை பார்ப்பீங்க ? நியாயமான ஒரு கேள்வியை கேட்டார் எனது அப்பா.
நானும் விவரிக்க ஆரம்பிதேன். - "வெள்ளைகாரனுக்கு எல்லா வேலையும் சீக்கிரமா முடியணும். அதே மாதிரி எல்லா வேலையும் அவனோட வீட்டுல இருந்தே செய்யணும். இதுக்காக எவ்வளவு பணம் வேணுமானாலும் செலவு செய்ய தயாரா இருக்கான்."
"அது சரி பல்லு இருக்குறவன் பக்கோடா சாப்பிடுறான்".
"இந்த மாதிரி அமெரிக்கால்-ல, இங்கிலாந்து-ல இருக்குற Bank, இல்ல எதாவது கம்பெனி, "நான் செலவு செய்ய தயாரா இருக்கேன். எனக்கு இத செய்து கொடுங்கனு கேப்பாங்க. இவங்கள நாங்க "Client"னு சொல்லுவோம்.
"சரி" - இந்த மாதிரி Client-அ மோப்பம் பிடிக்குறதுக்காகவே எங்க பங்காளிக கொஞ்ச பேர அந்த அந்த ஊருல உக்கார வச்சி இருப்போம். இவங்க பேரு "Sales Consultants, Pre-Sales Consultants. ...".
இவங்க போய் Client கிட்ட பேச்சுவார்த்தை நடத்துவாங்க.
காசு கொடுகுறவன் சும்மாவா கொடுப்பான்?
ஆயிரத்தெட்டு கேள்வி கேப்பான். உங்களால இத பண்ண முடியுமா? அத பண்ண முடியுமான்னு அவங்க கேக்குற எல்லாம் கேள்விக்கும், "முடியும்"னு பதில் சொல்றது இவங்க வேலை.
அப்பா : "இவங்க எல்லாம் என்னப்பா படிச்சுருபாங்க"?
"MBA, MS-னு பெரிய பெரிய படிபெல்லாம் படிச்சி இருப்பாங்க."
அப்பா : "முடியும்னு ஒரே வார்த்தைய திரும்ப திரும்ப சொல்றதுக்கு எதுக்கு MBA படிக்கணும்?" –
அப்பாவின் கேள்வியில் நியாயம் இருந்தது.
அப்பா : “சரி இவங்க போய் பேசின உடனே client projectகொடுத்துடுவானா?”
“அது எப்படி? இந்த மாதிரி பங்காளிக எல்லா கம்பெனிளையும் இருப்பாங்க. 500 நாள்ல முடிக்க வேண்டிய வேலைய 60 நாள்ள முடிச்சு தரோம், 50 நாள்ல முடிச்சு தரோம்னு பேரம் பேசுவாங்க. இதுல யாரு குறைஞ்ச நாள சொல்றாங்களோ அவங்களுக்கு ப்ராஜெக்ட் கிடைக்கும்” அப்பா : "500 நாள்ல முடிக்க வேண்டிய வேலைய 50 நாள்ல எப்படி முடிக்க முடியும்? ராத்திரி பகலா வேலை பார்த்தாலும் முடிக்க முடியாதே?"
"இங்க தான் நம்ம புத்திசாலித்தனத்த நீங்க புரிஞ்சிக்கணும். 50 நாள்னு சொன்ன உடனே client சரின்னு சொல்லிடுவான்.
ஆனா அந்த 50 நாள்ல அவனுக்கு என்ன வேணும்னு அவனுக்கும் தெரியாது, என்ன செய்யனும்னு நமக்கும் தெரியாது. இருந்தாலும் 50 நாள் முடிஞ்ச பிறகு ப்ரோஜெக்ட்னு ஒண்ண நாங்கdeliver பண்ணுவோம். அத பாத்துட்டு "ஐயோ நாங்க கேட்டது இதுல்ல,எங்களுக்கு இது வேணும், அது வேணும்னு" புலம்ப ஆரம்பிப்பான்.
"அப்புறம்?" - அப்பா ஆர்வமானார். - "இப்போ தான் நாங்க நம்பியார் மாதிரி கைய பிசஞ்சிகிட்டே "இதுக்கு நாங்க CR raise பண்ணுவோம்"னு சொல்லுவோம். - அப்பா : "CR-னா?" - "Change Request. இது வரைக்கும் நீ கொடுத்த பணத்துக்கு நாங்க வேலை பார்த்துட்டோம். இனிமேல் எதாவது பண்ணனும்னா எக்ஸ்ட்ரா பணம் கொடுக்கணும்"னு சொல்லுவோம். இப்படியே 50 நாள் வேலைய 500 நாள் ஆக்கிடுவோம்." - அப்பாவின் முகத்தில் லேசான பயம் தெரிந்தது. அப்பா : "இதுக்கு அவன் ஒத்துபானா?" - "ஒத்துகிட்டு தான் ஆகணும்.
முடி வெட்ட போய்ட்டு, பாதி வெட்டிட்டு வர முடியுமா?"
அப்பா : "சரி ப்ராஜெக்ட் உங்க கைல வந்த உடனே என்ன பண்ணுவீங்க?"
"முதல்ல ஒரு டீம் உருவாக்குவோம். இதுல ப்ராஜக்ட் மேனேஜர்னு ஒருத்தர் இருப்பாரு. இவரது தான் பெரிய தலை. ப்ராஜெக்ட் சக்சஸ் ஆனாலும், ஃபெயிலியர் ஆனாலும் இவரு தான் பொறுப்பு." அப்பா : "அப்போ இவருக்கு நீங்க எல்லாரும் பண்ற வேலை எல்லாம் தெரியும்னு சொல்லு."
"அதான் கிடையாது.
இவருக்கு நாங்க பண்ற எதுவுமே தெரியாது."
அப்பா : "அப்போ இவருக்கு என்னதான் வேலை?" – - அப்பா குழம்பினார்.
"ஆனா இவரு ரொம்ப நல்லவரு. எங்களுக்கு எந்த பிரச்னை வந்தாலும் இவரு கிட்ட போய் சொல்லலாம்."
அப்பா : "எல்லா பிரச்னையும் தீர்த்து வச்சிடுவார?"
"ஒரு பிரச்சனைய கூட தீர்க்க மாட்டாரு. நாங்க என்ன சொன்னாலும் தலையாட்டிகிட்டே உன்னோட பிரச்னை எனக்கு புரியுதுனு சொல்றது மட்டும் தான் இவரோட வேலை." - அப்பா : "நான் உன்னோட அம்மா கிட்ட பண்ற மாதிரி?!"
"இவருக்கு கீழ டெக் லீட், மோடுல் லீட், டெவலப்பர், டெஸ்டர்னு நிறைய அடி பொடிங்க இருப்பாங்க." - அப்பா : "இத்தனை பேரு இருந்து, எல்லாரும் ஒழுங்கா வேலை செஞ்சா வேலை ஈஸியா முடிஞ்சிடுமே?"
"வேலை செஞ்சா தானே? நான் கடைசியா சொன்னேன் பாருங்க... டெவலப்பர், டெஸ்டர்னு, அவங்க மட்டும் தான் எல்லா வேலையும் செய்வாங்க. அதுலையும் இந்த டெவலப்பர் வேலைக்கு சேரும் போதே "இந்த குடும்பத்தோட மானம், மரியாதை உன்கிட்ட தான் இருக்குனு" சொல்லி, நெத்தில திருநீறு பூசி அனுப்பி வச்ச என்னைய மாதிரி தமிழ் பசங்க தான் அதிகம் இருப்பாங்க."
"இந்த டெவலப்பர் பண்ற வேலைல குறை கண்டு பிடிக்கறது இவனோட வேலை. அப்பா : புடிக்காத மருமக கை பட்டா குத்தம், கால் பட்டா குத்தம்கறது மாதிரி." "ஒருத்தன் பண்ற வேலைல குறை கண்டு பிடிகுறதுக்கு சம்பளமா?புதுசா தான் இருக்கு. சரி இவங்களாவது வேலை செய்யுராங்களா. சொன்ன தேதிக்கு வேலைய முடிச்சு கொடுத்துடுவீங்கள்ள?
"அது எப்படி..? சொன்ன தேதிக்கு ப்ராஜக்டை முடிச்சி கொடுத்தா,அந்தக் குற்ற உணர்ச்சி எங்க வாழ்கை முழுவதும் உறுத்திக்கிட்டு இருக்கும். நிறைய பேரு அந்த அவமானத்துக்கு பதிலா தற்கொலை செய்துக்கலாம்னு சொல்லுவாங்க"
அப்பா: "கிளையன்ட் சும்மாவா விடுவான்? ஏன் லேட்னு கேள்வி கேக்க மாட்டான்?"
"கேக்கத்தான் செய்வான். இது வரைக்கும் டிமுக்குள்ளையே காலை வாரி விட்டுக்கிட்டு இருந்த நாங்க எல்லாரும் சேர்ந்து அவன் காலை வார ஆரம்பிப்போம்." - அப்பா : "எப்படி?"
"நீ கொடுத்த கம்ப்யூட்டர்-ல ஒரே தூசியா இருந்துச்சு. அன்னைக்கு டீம் மீட்டிங்ல வச்சி நீ இருமின, உன்னோட ஹேர் ஸ்டைல் எனக்கு புடிகலை." இப்படி எதாவது சொல்லி அவன குழப்புவோம்.
அவனும் சரி சனியன எடுத்து தோள்ல போட்டாச்சு, இன்னும் கொஞ்ச நாள் தூங்கிட்டு போகட்டும்னு விட்டுருவான்".
"அப்படி பண்ணினா, நம்ம நாட்டுல பாதி பேரு வேலை இல்லாம தான் இருக்கணும்."
"அப்புறம்?"
"ப்ராஜக்டை முடிய போற சமயத்துல நாங்க எதோ பயங்கரமான ஒண்ண பண்ணி இருக்குறமாதிரியும், அவனால அத புரிஞ்சிக்க கூட முடியாதுங்கற மாதிரியும் நடிக்க ஆரம்பிப்போம்." - "அப்புறம்?"
"அவனே பயந்து போய், "எங்கள தனியா விட்டுடாதீங்க. உங்க டீம்-ல ஒரு ஒண்ணு, ரெண்டு பேர உங்க ப்ரொஜெக்ட பார்த்துக்க சொல்லுங்கன்னு" புது பொண்ணு மாதிரி புலம்ப ஆரம்பிச்சிடுவாங்க."
இதுக்கு பேரு "Maintenance and Support". இந்த வேலை வருஷ கணக்கா போகும்.
"ப்ராஜக்ட் அப்படிங்கறது ஒரு பொண்ண கல்யாணம் பண்ணி வீட்டுக்கு கூட்டிட்டு வர்றது மாதிரி. தாலி கட்டினா மட்டும் போதாது, வருஷ கணக்கா நிறைய செலவு செஞ்சு பராமரிக்க வேண்டிய விசயம்னு" இப்போ தான் கிளைன்டுக்கு புரிய ஆரம்பிக்கும்.
Dear Satish The resaon for young heart attacks is although the stress of work...it is the chnage in lifestyle...It is more in emigrated Indians in western worls bacause of chnage in food habits, sedentrary lifestyle all compounding and resulting in more cardiac problems KR Sri
If I can stop one heart from breaking,I shall not live in vain; If I can ease one life the aching,Or cool one pain, Or help one fainting robin, Into his nest again, I shall not live in vain. Emily Dickinson
Lately now all industries this culture is spreading. Going home at 10 and coming back again at 8 is a norm. 6 days week, sitting at chair for long hours , continue to work at home- has become regular.
yes..even my friends in Banks complain about this. Not sure where the world is heading towards...everybody slogs like animal to make a handful of peopel rich. Sometimes, i wonder, is all this trouble really worth it...
In the name of career/work, these days we are loosing our lives...
Feedback from an Banking /IT professional who has seen it for 30 yrs +
The key issues during the lifecycle bringing pressure and heart attack early on.
1. At 22 after not seeing two 100 rupee note to-gether suddenly getting a 25,000 salary – freak –out – buy phone, bike, junk food and have fun and start a life style based on extremes
2. The job starts will skills no way related to what they learnt in the college ( except some of the IT/ CS guys who work on language they studied at college) and requires constant update of skills
3. The projects at offshore / competitive bids are got with already gone deadlines and expected to be finished somehow adding to regular stress mounting from young age
4. With huge fresher recruitment, the hierarchy pyramid becomes shallow, with guys at lower level taking more and more responsibility at younger age – guy with 5 years exp managing team of 50 persons.
5. Wild working hours with no relaxation and remaining time distracted in tech gizmos, facebook …..
Guys are starting to burn out by 35 and obesity / heart issues become common. There is no work-life balance.
The observations are true for most of the IT / ITES and some of the corporate banks /industries on a fast growth.
Foreigners are no fools ! Why they choose the South East Asian countries ? Ample labour and ignorance & corruptionat the level of govt and people anxious to work abroad ! Many textile dyeing units, leather tanneries areshut down in UK, USA and many countries in Europe fearing pollution and as a social welfaremeasure ! Why outsourcing Call Centres inIndia and other countries where the present daychurn out of software engineers do not even know to speak more than two words continuously ? Why entrusting software development from countries, where lot ofinventions have taken place, whereas not even one in a country where the population is more than 120 crores? Is it prarthanaor what ? They hit two things at a time by outsourcing - one to avoid shelling out huge amountsto the local population andat the same time convincing them that they care for their health and the natural resources of their country ? Yes, in Australia, my son is telling that the quality ofwater will be so excellent that you can straightaway drink water from any tap in your home asthe entire supply is protected water and there is no need to go for any other source !
It is a curse on India that we always celebrate the invading foreigners, who do not deserve it, ever since thecivilization started shaping our destiny, without which how can people from alien countries ruleIndia! Obedience leads to slavery and we are civilized slaves !
I found in many organization only 10% of the people gives the 80% of the overall out turn and the remaining 90% of the peoples contributions is only 20% of the out turn of the entity.
Out of these 90%, many make a show that they are working for more than 20hrs. You please compare their out put. It may be totally in adequate.
These show making idiots are very poor in time management and make others also to feel that they are working very hardly. Useless fellows.
The solution to the problem is to prescribe the realizable out put for each and every employee and don't accept any thing more if any body turns out.
It will give better benefit in a long run to the employees as well as to the organization.
Dear Anybody can imagine how much time Our guru Kalki spends while writing Ponniyin selvan. You please take note when he is writing he involved in editorial work of vikatan too.
True. It is not possible for any present writers to achieve the level of our guru Kalki.
Many present writers are part time writers only as it is impossible to exist in the world by writing alone.
சும்மா எழுதிகிட்டு மட்டும் இருந்தா சாப்பாட்டுக்கு என்னங்க பண்ணறது? பொண்டாட்டி பெண்டுகளை எப்படி லோகு காப்பாத்தறது?
However you can imagine how much time and effort kamban has put in writing the kamba ramayanam. It is dedication to Rama and hence he is able to achieve.
கம்மனக் காப்பாத்த பணத்தோடவும் மனசோடவும் சடையப்பர் இருந்தார். ஆனா மனசும் பணமும் இருக்கிறவங்க யாரு இப்ப இருக்கா? மனசு இருக்கிறவங்க கிட்ட பணம் இல்லை. பணம் இருக்கிறவங்ககிட்ட மனசு இல்ல லோகு. வேற வழியில்ல? சாப்பாட்டுக்கு வேற தொழில் பாக்க வேண்டிதான் இருக்கு. அதனால எழுத்தில கவனம் செலுத்தத்தான் முடியல. கசப்பான உண்மைதான். என்ன செய்ய? ஆக இந்த நிலையில காவியங்களை எல்லாம் எதிர்பார்க்க முடியாது லோகு
Dr Kailasam was telling with humilty but i know about the writers of this forum including Dr Kailasam. They spend lot of time/energy and Money on research/ site visit and discussions.
There effort is no way lesser than any earlier writers.
The difference is - It was possible forearlier authorsto showcause their efforts asthey had an option of serial where as the current writers have to be veryshort due to changed circumsatances and it requires more effort to make it shorterand crisp.