it's possible, because, the tanjure bigtemple gives all msgs about rajarajacholan. whos, think about always related to rajaraja, that person write the stroy related to rajaraja exactly.
i read that novel entirely, its so beautiful also, so every one read udayar novel.
Sakthi Sree, I personally dont feel so. I feel he has confuseda lot of facts and details and created a very different image of Raja Raja and the society that we get to imagine from other sources. I dont think such a confused society existed and still succeeded as an enormous empire with excellent economical strengthand rich social heritage - some of those still continues. Today, we are no where close to the golden era that was alive 1000 years back. So, my request is please dont spoil your image of Raja Raja and his society with Balakumaran's view (with a lot of respect to him). I certainly cannot accept RRC as a weak old man trying to balance himself between his arrogant (??) son, revolutionary society and a demanding household. He was not that definetely.
Sakthi Sree, I personally dont feel so. I feel he has confuseda lot of facts and details and created a very different image of Raja Raja and the society that we get to imagine from other sources. I dont think such a confused society existed and still succeeded as an enormous empire with excellent economical strengthand rich social heritage - some of those still continues. Today, we are no where close to the golden era that was alive 1000 years back. So, my request is please dont spoil your image of Raja Raja and his society with Balakumaran's view (with a lot of respect to him). I certainly cannot accept RRC as a weak old man trying to balance himself between his arrogant (??) son, revolutionary society and a demanding household. He was not that definetely.
i think it is quite good sample of the social and political life of the tamilagam 1000 years ago. the plot is good.may be the portrayal of the king's life is questionable. but the description of the social life is very very good. sometimes it is the first of its kind in tamil writing.
to add a few more points, udayar novel has all ingrediants of a social political record of the tamil country 1000AD. many areas are very good narration about the war techniques,medicine, food processing, caste stratification, diplomacy, engineering,economics,politics...criminology..etc. occasionally i find certain aspects exaggerated for the sake of novelty. apart from this it is a definitely a book to be recomended to all tamils.
I don't quite agree - I found it a very cheap, perverted style of narration, in no way comparable to kalki's classic.
> to add a few more points, udayar > novel has all ingrediants of a social political record of > the tamil country 1000AD. many areas are very good narration > about the war techniques,medicine, food processing, caste > stratification, diplomacy, > engineering,economics,politics...criminology..etc. > occasionally i find certain aspects exaggerated for the sake > of novelty. apart from this it is a definitely a book to be > recomended to all tamils. > > --- In [email protected],
I was orally informed sandilyan 100th brithday is going to be held at naradagana saba today or tomorrow. Is it true? any body knows, it may please be informed
Dear Kailasam Yes. If I remember correct,It is going to be celebrated on 6th, i.e. tomarrow, I think. You can confirm with the writer Kalaimamani Vikraman. His TelNo.23712485.
dear all: Balakumaran is know for his writing skills but please remember he is only a writer..his writings had always been skewed..he projects some values which he thinks right but in reality they are not...certainly not in RRC era..RRC period is still the very best in the entire Indian history and he is still unmatched...deliberately he has hidden facts and misled the readers...for example, he says Rajendran left for Jeyankondacholapuram when RRC was still the king..the fact is he ruled from Thanjavur after having been crowned by RRC..you know RRC has many firsts to his credit..cholas had the tradition of allowing the crown prince to work under the king for atleast 2 years before taking over the throne..RRC himself was an example..he was with Uthamacholan for 2 years before he became the monarch..same way Rajendran was with his legendary father before he took over the throne..he ruled well in Thanjavur..
another fact is he had to shift his army from Thanjavur to a plain valley which was not available in and around Thanjavur..remember RRC was the first to have had an army of his own, not just an army, but a very large one..more over Rajendran wanted to move to nadunadu for ease in controlling the northern parts, as the south has been completed brought under his full control and he expected no problem from the south..that is why he moved out of Thanjavur..
That RRC and Rajendran did not go well is a distortion of facts and I firmly belive that they were just two great people and had a very fine relationship..I dont think there is any bit evidence that Rajendran was not a good son to RRC..among all his blessings was having Rajendran as his son..
Balakumaran has shown his brahminical feelings also in the novel and made himself happy in making RRC prostrate before a brahmin lady while not so to a non-brahmin family while both families had lost their breadwinner in the war..you can see this kind of projections not only in the Udayar novel but all through his writings..I dont think he ever had any respect for egaliteran values which existed during RRC period..
RRC just happened to be from a non-brahmin caste..he is from marava community..so he has not been given his due place in the history of tamilnadu or even in India..had he been a brahmin, his fame would have been different..
Kalki, on the other, has proved to be true to history to a large extent although he too had his own imaginations..but he never mixed his perceptions with facts..that is PS remains a legend like Cholas of sastri..
so please treat Udayar as a novel and not a book of facts on either Cholas or RRC.. as a story book, it is a very interesting one and like many I too enjoyed reading it but i do understand where it fails...
neverthless i would appreciate him or having tried his best in portraying RRC and his period as the epitome of Tamil culture and like him I too have cried many a time when i visit Rajarajeswaram..I am from his land although born and brought up in pandya land..my wife is from jeyankondacholapuram and I dont miss to visit Kangaikondacholapuram when ever I happen to be there...
we all should be proud that we live in a land ruled by cholas...
Though i dont subscribe to his views, i think the Brahmin ref is not right. His writings on Andal in Om Sakthi shows that he has his own views even on Andal and that has nothing to do with Brahmin - Non Brahmin. ( I dont subscribe to his views on Andal either)
Dear Mr,Gandhi, I welcome your balanced observations of Udiyar Novel.
I have read many of Balakumarans Novels beginning with 'Mercury Pookkal', which discusses labour strife based on anyers strike and lock out of Simpson group in late sixties.
I remember a novel,by him, on the Chola period of Adithya Karikalan and his assacnation.. I have just not able to recollect the title of the novel.
I am a fan of Kalki. But I would not like to compare Balakumaran with him . It is like comparing Tolstoy with Irwing Wallace. However I wish to make a pont.
Kalki is a hero worshipper of Raja Raja, while Balakumaran is an Iconoclast and is objective about what he he sees.
i do think balakumaran has certain brahmin prejudices. but the fact is there has been a positive discrimination towards brahmins in RRC times.the big temple is notoriously sanskritised in all the inscriptions. there are evidences that he had an officer in charge of his government was a brahmin. respect for brahmins is quite natural in cholmandalam. even to day such practice exists in certain social spheres. i have heard the cholan had them crowned by the dheekshidhars in chidambaram in the 100 pillar hall. gandhi
Balakumaran is my pesonal friend and we travelled together along the Cauvery belt with a close circle of friends - including ASI Rajavelu ... before him writing Udayar.
The storyline got bent and there were time-lags too.
I do not subscribe to his view that there was difference of opinion between RRC and RjC or he being spyed etc etc.
He brought out his Monthly books re ARUNAGIRINATHAR - KUMARA GURUPARAR - ABHIRAMIBATTAR and all.
When the Senior Acharya attained the lotus feet of Siva, myself and BK were among the first few to reach the Kanchi Mutt and observed meditation for several hours that night ...
BUT his respect to Yogiramsuratkumar is well known and BK considers HIM only as his Guru !!
Those who are associated with Yogi and read "Gnanakuzhandhai" of BK ( Yogi came in the form of a Fakir and asked for alms and when some one refused and came to know it was Yogi who approached, that someone felt shocked and depreseed - BK advises reader :: Try to see a Guru even in the form a Fakir !! )
He is well received among the Youth cutting across barriers.
To Sakthishree's primary question - will Udayar serve a reference - NO SIR !!
Incidentally to a small group of our members, Dr. Nagaswamy was introduced by BK only way back in 2003. He told us :: I am writing Fiction. If you want to know more about True History - please take this opportunity and seek clarifications from Dr. RN..
For more details on this meet pls refer our archieves.
respected sir, i have read that in various sources( general comments and not solid research). the "meykeerthies" had more sanskrit words than usual. recently kalaignar karunanidhi also made a reference to this point in his speech( i think it was in 2005).
nevertheless, it was a point i raised to support the sri.balakumaran's novel. i think there is a basis for his approach in the social situation prevailing in cholan times that was supportive of a vedic society. balakumaran ayya was right in bringing that in his novel.
he was my most favorite author in 1980-1990s. the way he has narrated the udayar novel was well in accordance with the post-modern times.
he mentions also about the higher social status for viswakarmas, vellalars and temple artists. i found that as a very realistic.it made me feel he has done some solid research before writing. gandhi
RRC's inscriptions in the Big Temple - which begin with his meykeerthi ::
Thirumagalpola perunichelvi ..
naam kuduthanavum nam akkan kuduthanavum nampendugal kuduthanavum..
etc., etc., are all in Tamil ...
Rajendra - I 's grants in Copper Plates like Thiruvalangadu CP comprise of Sanskrit Portion and Tamil portions too ..
And the poetic sense is also wonderful .. to cite ::
"" ... The wives of (1ooo headed) Adhishesha were rejoiced when Arumozhi agreed to bear the Burden of this Bhoomi since their husband would be relieved of the same .. !! "
Pls recall - H0on'ble Minister Perasiriyar's speech in the Big Temple celebrations !!
QUOTE ::
"" .... After Karikalan - Nedunkilli and others - when sanskritisation was in full swing in the southern parts of the peninsula - it was RAJARAJA (or reprenting Imperial Cholas) who AGAIN GAVE THE POWERFUL SEAT TO THE TAMIL LANGUAGE IN THE SOUTHERN PENINSULA !!
In fact - it was due to BAKTHI LITERATURES LIKE THIRUVOYMOZHI AND THEVARAM / THIRUVASAGAM - certain RARE TAMIL DICTIONS ARE SURVIVING THE ONSLAUGHT OTHER LINGUISTIC MIGRATIONS..
I know for sure at least 5000 TAMIL WORDS SURVIVED BECAUSE OF VALLALAR's THIRUVATPA .. ""
Unquote ::
I was present in that Noon- meet which was well attended by Dy CM, Ministers and other Tamil Scholars ..
Keeping aside the Religeous depolarisations - those who spoke on the dias on that Noon - praised RRC for his great Services to our Mother Tongue - Tamil language !!
thanks for the nice discussions about this topic. I just want to say some thing thats what i try to find after read this Novel. I want to say this in tamil.
முதலில் நான் இந்தப் புதினத்தை படித்த போது பொன்னியின் செல்வனுக்கும் உடையாருக்கும் இடையே பாத்திரப்படைப்புகளில் பெரும் வித்தியாசம் இருப்பது பெரும் குழப்பத்தை ஏற்படுத்தியது. உத்தம சோழர், செம்பியன் மாதேவி மற்றும் ராஜேந்திரர் ஆகியோரது பாத்திரப்படைப்பும், அந்தணர்கள் பற்றிய விவரங்களும்,ஏன் இப்படிக் குறிப்பிட வேண்டும் என்ற கேள்வியையும் தோற்றுவித்தன.இந்த அளவிற்கு குறிப்பிடவேண்டுமானால் அடிப்படையாக ஏதோ காரணம் இருக்க வேண்டும் என்கிற எண்ணமும் எழுந்தது.
அதன் பிறகு திரு. KAN அவர்களது “ சோழர்கள் ” புத்தகத்தை படிக்க “ உடையார்குடி ” சாசனத்தின்படி, ஆதித்த கரிகாலரைக் கொன்ற கொலையாளிகள் ராஜராஜரின்ஆட்சிக் காலத்தில்தான் தண்டிக்கப்பட்டதாகவும், உத்தம சோழரதுஆட்சிக் காலத்தில் அவர்கள்தண்டிக்கப்படவில்லை என்பதாகக் குறிப்பிட்டு, அந்தக் கொலையாளிகளுள் ஒருவரது பட்டம் சோழதேசத்தைச் சார்ந்ததாக இருக்கக் கண்டு, உத்தம சோழருக்கு இந்தக் கொலையில் சம்பந்தம் இருக்கக் கூடும் என்பதாகக் கூறியிருந்தார்.
இந்த ஒரு விஷயம் போதாதென்று, “ அமரபுஜங்க தேவர் ” என்று ஒரு பெயர் உத்தம சோழரின் கல்வெட்டொன்றில் காணப்படுகிறது.
இப்போது, திரு KAN அவர்களது கூற்று மற்றும் சாசனத்தையும், இணைத்துப்பார்க்க கிட்டத்தட்ட எல்லோருமே உத்தம சோழரை சந்தேகப்பட்டுத்தான் தீர வேண்டும்.
அந்த சந்தேகத்தை ஆதாரமாகக் கொண்டுதான் பாலகுமாரன் அவர்களது உத்தம சோழர் மற்றும் செம்பிய்யன் மாதேவி ஆகியோரது பாத்திரப் படைப்புகள் நிகழ்ந்திருக்க வேண்டும். புதினம் என்பதால் சற்று மிகைப்படுத்தப்பட்டிருக்கக் கூடும்.
ஆனால், எந்த உடையார்குடி சாசனம் உத்தம சோழர் மீது சந்தேகம் கொள்ளச் செய்ததோ அந்தச் சாசனத்தைப் பற்றிய முந்தைய ஆய்வுகள் முற்றிலும் தவறானது என்று திரு. குடவாயில் பாலசுப்ரமணியன் அவர்கள் தன்னுடைய ஆய்வுக் கட்டுரையில் குறிப்பிட்டிருக்கிறார்.
அந்தணர்களைப் பற்றியும் உடையார் புதினம் சற்றே அதீதமாகவே குறிப்பிடுகிறது. இதற்கும் அதே உடையார்குடி சாசனத்தில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள “ பிரம்மாதிராஜன் ” என்கிற கொலையாளிகளின்பட்டங்களே அடிப்படையான காரணமாகதோன்றுகிறது. கல்வெட்டுச் செய்தியில் அவர்களது உறவினர்களும்குறிப்பிடப்பட்டிருக்க, எழுத்துச்சித்தரின் கற்பனையில் உருவானவிஷயங்கள் சற்று அதிகமாகி விட்டது.
ராஜராஜருக்கும் அந்தணர்களுக்கும்இடையே பிணக்கு இருந்ததாகக் கூறப்பட்ட கருத்துக்களுக்கு “ சோழர் கால சமயம் ” என்கிற புத்தகத்தின்ஆசிரியரது கருத்துக்கள் உதவியாக இருந்திருக்கலாம். அந்த புத்தகத்தில் ராஜராஜர் காலத்தில்அந்தணர்களின் மேன்மையையும்ஆளுமையும் குறைப்பதற்காகவே “ காந்தளூர்சாலை ” தாக்குதல், குந்தவையார் பெயரிலான ஜைன மடம்மற்றும் நாகை புத்த விகாரை அமைப்புஆகிய விஷயங்கள் நடைபெற்றிருக்கிறது என்கிற ரீதியில் குறிப்பிட்டிருக்கிறார்.
இவைதான் பாலகுமாரன் அவர்களது கருத்துக்களுக்கு அடிப்படையான காரணமாக இருக்கக் கூடும். புதினத்தின் வியாபார ரீதியிலான வெற்றிக்காகஅந்தணர் பற்றியவிஷயங்களைசற்று அதிகமாகவே குறிப்பிட்டிருக்கக் கூடும்.
வரலாற்றுஆய்வாளர்களின் பார்வையில் பெரும் வித்தியாசங்கள் இருக்கின்றன.ராஜராஜரை மட்டுமல்ல மாற்று மதங்களுக்குஆதரவளித்து வந்த எல்லா மன்னர்களையும்ஆங்கில அறிஞர்கள் வெகு எளிமையாக"HE PATRONIZED ALL THE RELIGIONS "என்று குறிப்பிடுக்கிறார்கள். அதற்கு அவர்கள் எந்த ஒரு காரணத்தையும் கற்பிக்கவில்லை. அரசர்களின் பெருந்தன்மையான குணநலனாகவே கருதுகிறார்கள்.
ராஜேந்திரரின் பாத்திரப்படைப்பிற்க்கும் அடிப்படையாக ஒரு சாசனமும் அறிஞர்களது கருத்துக்களுமே காரணம்.
Samkara advises us not to take the stories in upanishads seriously, but give importance only the idelogical or moral content.
I would suggest the same attitudee valid for all mythological dtories.
I find it repusive to concieve Bramma having the head of an ass, looking at rear side and shouting to the devas to go back in a war front against asuras.
Further I would like to say something thats what i read about rajendra andafter reading i got some questions about these details. Iwrite this one also in tamil.
ராஜேந்திரரின் பாத்திரப்படைப்பில் அவரது முரட்டுத்தனமான சுபாவமே “ உடையார் ” புதினத்தில் மையப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. ராஜராஜருக்கும் ராஜேந்திரருக்கும் இடையேயான உரையாடல்களில் பெரும்பாலும்ராஜேந்திரர்தனதுதந்தையால் கண்டிக்கப்படுகிறார்.
ராஜராஜரும்ராஜேந்திரரும் சரித்திரஆசிரியர்களால் சமமாகவே பாராட்டப்படுகின்றனர். ராஜராஜரின் மேன்மையைக் காட்ட ராஜேந்திரரை அவரை வி்ட ஒருபடி கீழாக சித்தரிக்கவேண்டியதுமிகவும் அவசியம். அதற்கு அவரது முரட்டுத்தனமான சுபாவச் சித்தரிப்பு மிகவும் அவசியம். சில இடங்களில்ராஜராஜர் ராஜேந்திரரை நோக்கி கையை உயர்த்துவதும் நடக்கிறது.
இந்த சில விஷயங்களுக்கான அடிப்படை “ மேலைச் சாளுக்கிய மன்னரின் ஹொட்டூர் கல்வெட்டேயாகும் ”. அந்தக் கல்வெட்டுஏற்படுத்தியதாக்கத்தின் விளைவாகவேதிரு. KAN. அவர்கள் ராஜேந்திரரது கங்கைப் படையெடுப்பு அவரது பலத்தின் விளம்பரத்திற்காகவே என்கிற ரீதியில் குறிப்பிட்டிருக்கிறார்.
ஹொட்டூர் கல்வெட்டை படிப்பவர் அனைவரும் ராஜேந்திரரை ஒரு சரியான மன்னராகஏற்றுக் கொள்வது கடினம். அந்த ஹொட்டூர் கல்வெட்டின்படி ராஜேந்திரர்தன்னுடைய பெரும்படையுடன் சென்றுமேலைச்சளுக்கியத்தைச் சூறையாடி பல அழிவுச்செயல்களைப் புரிந்தமையாகக் குறிப்பிடுகிறது.
இந்தக் கல்வெட்டுக்குறிப்பை அடிப்படையாகக் கொண்டுதான் ராஜேந்திரரின் சுபாவம் உடையார் புதினத்தில் சித்தரிக்கப்பட்டுள்ளது.திரு. பாலகுமாரன் அவர்கள், இந்தப் போரை விவரிக்கும் போது வடக்கேயிருந்து பராமரர்கள்தாக்க வருவதாகக் குறிப்பிட்டிருப்பார்.
பராமரருக்கும் மேலைச் சளுக்கியருக்கும் “தலை கொண்ட சமாச்சாரம் ” ஒன்றின் காரணத்தால் பெரும் பகை கிட்டத்தட்ட கி.பி. 995லிருந்தேபெரும் பகை நிலவி வந்திருக்கிறது.போஜராஜரின் சாசனங்களில் மேலைச்சளுக்கியர்களை வெற்றி கொண்டதாக குறிப்புகள் காணப்படுகின்றன.போஜராஜருக்கும் ராஜேந்திரருக்கும் நட்பு நிலவியதை அறிஞர்கள் உறுதி செய்கின்றனர். இந்தப்போர் இருவரும் இணைந்து நடத்தியிருப்பதற்க்கான வாய்ப்பும் இருக்கின்றது. கல்வெட்டு பராமரர் பற்றிக் குறிப்பிடாததினால் ஒட்டு மொத்த புகழும்( ? ) ராஜேந்திரரைச் சார்ந்துவிட்டது.மேலைச் சளுக்கியர், போஜராஜரைப் பற்றிக் குறிப்பிடாததைப் பற்றி வியப்பேதும் இல்லை.
கங்கைப் படையெடுப்பைப் பற்றிய திரு. KAN அவர்களது ” விளம்பரம் ” என்கிற கணிப்பு எதன் அடிப்படையில் என்றுபுரியவில்லை. ராஜேந்திரருக்கும்கோசலதேசத்திற்க்கும்,பால சாம்ராஜ்யத்திற்க்கும் எந்த ஒரு முன்பகையும் இல்லாத காரணத்தினாலேயே அவர் இவ்வாறு கருதியிருக்கக்கூடும்.
கோசல சாம்ராஜ்யமும் பால சாம்ராஜ்யமும் கிட்டத்தட்ட சோழ சாமராஜ்யத்திற்க்கு இணையான புகழைப் பெற்றிருந்தவை. ராஜராஜரின் காலத்தில் கலிங்கம் வெல்லப்பட்டுள்ளது. ஆனால் அதன் அருகாமையிலிருந்த ஒட்டர்தேசமோ,கோசல தேசமோ தாக்கப்படவில்லை. ராஜராஜரின் கலிங்கத்துப் போரில் ராஜேந்திரரும் பங்கு பெற்றிருக்கக்கூடும். அப்படியிருக்க அப்போதே இந்த இரண்டுதேசங்களை கைப்பற்றியிருக்கலாம் தானே, ராஜேந்திரர்ஏன் செய்யவில்லை?.
ராஜேந்திரர் ஏன் தன்னுடைய ஆட்சிக்காலத்தின் 10ம் ஆண்டு வரை காத்திருக்க வேண்டும்?.மேலும், கலிங்கத்தின் பிரதிநிதியாக இருந்தஇந்திரரதர், தன்னுடைய ஒன்றுவிட்ட சகோதரர் நகுசரைக் கொன்று ஆட்சியைக் கைப்பற்றும் வரைஏன்காத்திருக்க வேண்டும். ?
ராஜேந்திரரின் மெய்க்கீர்த்தி வாக்கியங்களின்படி, கோசலதேசத்தின்கருவூலம் முழுமையாகக் கைப்பற்றப்பட்டிருக்கிறது. கருவூலம் கைப்பற்றப்பட்டது, ஆட்சிப் பொறுப்பு ராஜேந்திரரிடம் வந்து விட்டதையே குறிப்பிடுகிறது. அப்படியிருக்க “மஹாசிவகுப்தர் இரண்டாம் யயாதி ” கி.பி. 1023 - 1024-ல் பதவிஏற்பது எப்படிசாத்தியம் ?.
பால சாம்ராஜ்யம் ஒன்றும் சாமான்யமானதாகத் தெரியவில்லை. ராஜேந்திரருக்கு கிட்டத்தட்ட200ஆண்டுகளுக்கு முன்பு காம்போஜ( central IRAN )தேசம் வரை பரவியிருந்த பெரும் சாம்ராஜ்யம். அவர்களது அப்போதைய படையும், ராஜேந்திரரின் படையும் சம எண்ணிக்கையிலானது.
ராஜேந்திரர் காலத்தில், பால சாம்ராஜ்யத்து மன்னர் மஹிபாலர்,தன்னுடைய முன்னோர்களில் சிலரது பலவீனத்தால் சுருங்கிக்கிடந்த பால சாம்ராஜயத்தின் எல்லைகளை நாலாதிசைகளிலும் விரிவடையச் செய்ததால் வரலாற்று ஆசிரியர்களால்" 2nd FOUNDER of the PALA dynasty " என்று பாராட்டப்படுகிறார்.
ராஜேந்திரரின் மெய்க்கீர்த்தி,பால சாம்ராஜ்யத்தின்தாக்குதல் குறித்து, துவக்கத்திலேயே “தன்ம பாலனை வெம்முனை அழித்து வண்டுறை சோலைத்தண்டபுத்தியும் ” என்றே குறிப்பிட்டிருக்கிறது.
தினமும் பலமுறைஉபயோகப்படுத்தப்படக் கூடிய மெய்க்கீர்த்தியில், எப்படி தான் ஒரு மன்னனை அழித்ததாக குறிப்பிட்டுக்கொள்வார் என்பது சற்றே சிந்திக்க வேண்டியதும் கூட.
மேலைச் சாளுக்கியர்களுக்கும் சோழர்களுக்கும் இருந்தபகைமையின் அளவை, மேலைச் சளுக்கியர்கள் தம்முடைய தோல்வியை குறிப்பிடுகிறோம் என்பதையும்பொருட்படுத்தாது, ராஜேந்திரரின் மேன்மையைக் குறைப்பதற்கென்றே கல்வெட்டெழுதியதிலிருந்து அறிந்து கொள்ளலாம்.
இந்த நிலையில் ராஜேந்திரரின் மெய்கீர்த்தி வரிகள், தான் ஒரு மன்னனை அழித்தது பற்றி குறிப்பிடுவது அவருக்கு மேலும் இழுக்கைத் தரும் என்பதை அறியாரா. அப்படியிருந்தும் அவர் குறிப்பிட்டிருக்கிறமையால் அதற்கு நியாயமான காரணம் இருந்திருக்க வேண்டும் என்பது புலனாகிறது.
பால சாம்ராஜ்யத்தின் மற்ற எவருக்கும் பெரும் பாதிப்பு இல்லை. மஹிபாலர் பயமுறுத்தப்பட்டிருக்கிறார், அவ்வளவுதான். பால சாம்ராஜ்யத்தின்மண்டலங்களில் ஒன்றுதான்தண்டபுக்தி. அப்படியிருக்க அதன் பிரதிநிதி அல்லது மன்னனை மட்டும்ஏன்அழிக்க வேண்டும் ?.
மாசுணிதேசம் பற்றி யாரும் சரியான இடங்களைச் சுட்டியிருப்பதாகஏற்க இயலவில்லை.ஆனால்திருவாலங்காட்டுச் செப்பேடுகள் இந்ததேசம் பற்றிக் குறிப்பிடாது, கங்கையைக் கடந்தமைப் பற்றிக் குறிப்பிட்ட பின்னரே இந்திரரதரைத்தாக்கியமைக் குறித்து குறிப்பிடுகிறது. அந்த வரிகள் பின் வருமாறு,
(V. 109.) This light of the Solar race, laughing at Bhagiratha who had brought down the Ganga (to the earth from heaven) by the power of (his) austerities, wished to sanctify his own country with the waters of the Ganga (i.e., the river Ganges) carried thither through the strength of (his) arm. (V. 110.) Accordingly (he) ordered the commander of the army who had powerful battalions (under his control), who was the resort of heroism (and) the foremost of diplomats, — to subdue the enemy kings occupying (the country on) the banks of that (river). (V. 111). Before him, as from the slopes of the Himalayas, marched a very large army like the tremendous volume of the waters of the Ganga with wavy rows of moving horses, causing all the quarters to resound with its confused clamour. (V. 112.) The van of his army crossed the rivers by way of bridges formed by herds of elephants. The rest of the army (crossed the same) on foot, (because) the waters in the meantime had dried up being used by elephants, horses and men. (V. 113.) The soldiers of Vikrama-Chola having reached the points of the compass (first) by the dust raised by crowds of elephants, horses and foot-men, quickly entered (next) the country of hostile kings. (V. 114.) That general of the ornament of the Solar race first conquered Indraratha (and) captured the country of that jewel of the Lunar race to meet him (on the battlefield) with very powerful elephants, horses and innumerable foot-soldiers. இந்த வரிகள் செப்பேடுகளின் சமஸ்கிருதப்பகுதியின் மொழிபெயர்ப்பாகும். மூல வரிகளை மேலும் ஒருமுறைஆராய்வது இன்னும்சற்று செம்மையானபொருளைத்தரக்கூடும்.
( ராஜேந்திரரின் உத்தரபாதக் கல்வெட்டை இதனுடன் இணைத்துப் பார்ப்பது மிகவும் சிறந்த பொருள் தரக்கூடும். )
கடாரப்படையெடுப்பைப் பற்றிக் குறிப்பிடும் அறிஞர்கள் அனைவரும் ராஜேந்திரரின் நாடுபிடிக்கும் கொள்கையின் கடைசிப்பகுதியாகவே குறிப்பிடுகின்றனர்.எல்லோரும் கடாரத்திற்க்கும் சோழதேசத்திற்க்கும் இடையே நிலவி வந்த நட்பைக் கணக்கில் எடுத்துக் கொண்டு இவ்வாறு குறிப்பிடுகின்றனர்.
ராஜராஜரால் கி.பி. 1013ல் அனுப்பப்பட்ட தூதுக்குழு கி.பி. 1015ல்தான் சீனத்தை அடைந்ததாக குறிப்புகள் கூறுகின்றன. இதனைக் கணக்கில் கொண்ட அறிஞர்கள் அந்தக் குழு சீனம் செல்லும் வழியில் கடாரத்தில் ( ஸ்ரீவிஜயத்தில் ) சிறிது காலம் அளவளாவி விட்டு பின் சென்றிருக்கலாம் என்று கருதுகின்றனர்.
கி.பி 1020ல் அல்லது ராஜேந்திரரின் 8ம் ஆட்சியாண்டில் காம்போஜ( கம்போடியா )மன்னர் சூரியவர்மரின்தூதுக்குழு சோழதேசத்தை அடைந்ததாகக் குறிப்புகள் இருக்கின்றன.
ராஜெந்திரரின் மெய்க்கீர்த்தி வரிகள் கதவம், புதவம்,விச்சாதரதோரண வாயில்ஆகிய “ நுழைவு ” சம்பந்தப்பட்ட விஷயங்களையே குறிப்பிடுகின்றன. பிரமாதமாக வேறொன்றும் குறிப்பிடப்படவில்லை. ஏன் இப்படி குறிப்பிட வேண்டும். ?
கி.பி. 1020 வரை எந்த பிரச்சனையும் இல்லாது இருந்த கடல்வழியில் “ நுழைவு ” சம்பந்தப்பட்ட விஷயங்கள்ஏன் குறுக்கிட வேண்டும்?.
அதுவும் பால சாம்ராஜ்யத்தின்தாக்குதலுக்குப் பிறகு,ஏன் அடுத்த வருடமே ராஜேந்திரர் கடாரத்தைத்தாக்க வேண்டும்?.
இந்தக் கேள்விகள் அனைத்தும் உடையார் புதினத்தைப் படித்த பின் எனக்கு ஏற்பட்ட சந்தேகங்களை நிவர்த்தி செய்ய வரலாற்றுநூல்களை படித்தமையால் எழுந்தவை. அறிஞர்கள் பெரும்பாலும் பல விஷயங்களைப் பற்றி ஆராய்ந்துள்ளதால் ராஜேந்திரர் பற்றியும் அவரது படையெடுப்புகள் பற்றியும் சரியான முறையில் கூர்ந்து நோக்கவில்லை என்றே எனக்குத் தோன்றுகிறது.
dear sir, mythological stories are important. they have hidden connotations. when people were to presented the philosophy of the vedas, it was a method. the purana period of hinduism is a very fertile period of growth of our civilisation. mythilogy,purana, itihaasa,folklore...or whatever you call it have psychodynamic importance. the whole field of unearthing those hidden themes is called " hermeneutics". post modern philosophers like habermas, dilthey, derrida,...et all have written ample articles on these issues. please see wikipedia for hermeneutics.
it is not that mythology are waste but they have to studied systematically with the relevent texts and the links. they should not be concretely read and memorised as we do in the case of the samhitha portions of vedas. in fact the mythology/puran period have more deeper meanings than even the upanisads. because upnisads were guised and masqueraded into stories for lay persons.
Can this be treated as a topic a thread and all contributers add their best of information and understading add points here, and as the file grows and sufficent points collect under this topic, concerned Temple related experts summerize the information in a readable understandable plain english and or tamil,for all of novices to understand. I feel this mightgreatly help. Top of the novices list my name will surly shine there.
Could it be that the Temples with Puranas had a greater number of known supporters who often brought their visits and rendered kaimkaryam, and their paramparas leded extended supports, while the other temples, whose names never went around remained unknow then and unknown now also,even though they were built by kings then. our valuable friend Sri SKS has started a nice topic, a thread may be?
please add more information, I will be happy to read them all
Dear Shash, I've been intrigued by a recurring Purana found all over India : cow wanders off daily, keeps coming home seemingly already milked. Milk is being let down on jungle spot. Lo & Behold, a SivaLingam underneath! Temple erected there, or Lingam dug up and moved to town. What Say? [I know I've asked this question before. . . :o } ] kathie
i think the cow denotes the pasu. pasu means the soul. the lingam is the pathi (as per saiva siddhantham). the pathi is the god. milk is knowledge( one can find such comparison of milk to knowledge in many texts- including the geetha). the soul searches the god and finds through its knowledge?...ok!? gandhi
You mean, it's all symbolic? OK. That makes more sense. I should make a list of all the temples that use a similar Purana. I wanted to take it literally. The Chief-man's dream is another common theme. 'I show you My hidden place. I order you to come and find Me & erect a temple over Me, or move me to town." kathie
dear freind it may be like this. the word "kuhaya" literally translates into "a cave". but the real meaning is the mind. mind is compared to a cave in upanisads. therefore the god is known as "kuhan". the chief man dreams and he gets a voice in his mind. the mind is analogous to a cave. the cave is symbolised as a temple. in fact the shape of the southindian temple(sanctum) is like a cave.
the persons unconscious mind decides the place where he should build a temple. the place he chooses may be attributed to his experiences and memories or his genetic vulnerability. the process is known as condensation, displacement and symbolism in psycho-analytic tradition.
the other mechanism could be isolation,undoing and reaction formation in the mind which leads to ritualistic acts like temple building. this temple building spree has a lot of obsessive and compulsive tendencies in the dreamer(king or chief). many combodian temples have this obsessive -compulsive phenomena in the form of thousnds of lingams...towers...or ordered corridors ..etc.
freud called religion "an universal neurosis that is ritualised"
gandhi
> I wanted to take it literally. The Chief-man's dream is another common > theme. 'I show you My hidden place. I order > you to come and find Me & erect a temple over Me, or move me to town." > kathie
Dear Gandhi Babu, So explanations you sent me about recurrent murthi-discovering themes, [cow letting down milk over underground SLingam, ruler's dreams, etc.] is called 'Hermaneutics'. Good to know. Thanks again for your deep insights. kathie